Nie ma córki Niepokalanego Serca Maryi, nie ma siostry św. Feliksa z Kantalicjo, która by nie wiedziała, że dzień 21 listopada, święto oddania 3-letniej Maryi na służbę Boga Najwyższego w świątyni, jest tak ściśle złączony z dniem oddania się na służbę Panu Jezusowi dwóch pierwszych felicjanek [Zofii Truszkowskiej, która przyjęła imię Angela i Klotyldy Ciechanowskiej, która przyjęła imię Weronika], jak żaden inny dzień zapisany w historii tego Zgromadzenia, albowiem w tym dniu zaczęło istnieć oficjalnie.

Gdy w roku 1855 Angela Truszkowska przeniosła się z dziećmi i staruszkami, pozostającymi pod jej opieką, do obszerniejszego mieszkania przy ul. Mostowej w Warszawie, postanowiła rozpocząć nowe życie ze szczególniejszym błogosławieństwem Bożym i urządzić poświęcenie domu. Poprosiła więc ojca Honorata Koźmińskiego, kapucyna, aby dokonał ceremonii poświęcenia, a dla uświetnienia tej uroczystości umieściła na naczelnym miejscu obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, który podarowała jej hr. Wrotnowska. Przed tym obrazem złożyła wraz z Klotyldą, w ręce o. Honorata, który był ich duchownym kierownikiem, zwykłe przyrzeczenie, że poświęcają się na służbę Maryi według woli Przenajświętszej Jej Syna, Jezusa Chrystusa. Wówczas nie zdawały sobie jeszcze dobrze sprawy z tego, że łącząc się z Maryją, łączą się tym ściślej z Jezusem i że ich serca odtąd już całkowicie do Oblubieńca Dziewic należą.

Od tego dnia, przepiękny obraz Matki Bożej Częstochowskiej, zaczęto nazywać obrazem Matki Bożej ?Fundatorki?, gdyż Maryi przypisywano wszelkie dobro, które się w domu i młodym Zgromadzeniu działo. W ten sposób Najświętsza Maryja Panna stała się Fundatorką, czyli Założycielką i pierwszą Przełożoną nowego Zgromadzenia, a właściwa Założycielka ? Angela Truszkowska – nazywała się Jej wikarią.

Do dziś dnia zachowała się Księga Wyborów Przenajświętszej i Niepokalanej Panny Maryi na Generalną Przełożoną Zgromadzenia św. Feliksa 3-go Zakonu św. O. Franciszka prowadzona od roku 1864. Księga ta w brązową skórę oprawna z wytłoczonym Sercem Maryi na wierzchniej okładce, zawiera akt wyboru Najświętszej Maryi Panny na najwyższą Przełożoną Zgromadzenia, ręką ojca Honorata wpisany, jak również kolejne ponowienia tego aktu.

Wzruszający jest wyjątek aktu, który odmawiała sama Wikaria Generalna Zgromadzenia, Matka Angela, klękając przed obrazem Przenajświętszej Panny Maryi ?Fundatorki?: Ja także niegodna służebnica Twoja, której zleciłaś zarząd tego Zgromadzenia Twego, czując dzisiaj niedostateczność moją do spełnienia tego obowiązku ? Ciebie Pani i Matko moja pokornie błagam, abyś sama zarząd nad nami przyjąć łaskawie raczyła i w ręce Twoje tę pieczęć jako znak władzy Przełożeńskiej i klucze od całego domu tego składam, abyś Ty ich strzegła i nas broniła i nami rządziła i błogosławiła nam po wszystkie czasy. Oświadczam przeto, że od dnia dzisiejszego nie ja jestem przełożoną tego Zgromadzenia, ale Ty sama Niebieska Królowo, jesteś naszą Matką, Panią, Mistrzynią i Przełożoną i do Ciebie wyłącznie rządy tego Zgromadzenia i tego domu należą.

Od tej chwili rok rocznie, dnia 21 listopada odmawiano ten akt wyboru przed obrazem Przenajświętszej ?Fundatorki?, wystawionym w chórze zakonnym na osobnym ołtarzyku. Matka Elżbieta Stummer w liście pisanym do O. Honorata w latach 1866-1867 donosi, że nawet biskup Dunajewski był obecny na elekcji Matki Bożej i że nadzwyczaj podobała mu się ta ceremonia.

Matka Maria Magdalena Borowska, przełożona Generalna Zgromadzenia w latach 1871-1915, przed wyjazdem do Rzymu w 1874 roku, celem uproszenia u stolicy świętej zatwierdzenie Zgromadzenia, w obszernym okólniku donosi siostrom, iż ojciec św. Pius IX z ?niewymownej łaskawości swojej? potwierdził wybór Niepokalanej Panny Maryi na generalne przełożeństwo naszego Zgromadzenia, a siostry wyznaczone do służby Jego, uznane zostały Jej wikariami, czyli zastępczyniami.

Na pamiątkę tych wydarzeń również i obecnie siostry Felicjanki całego Zgromadzenia przygotowują się specjalną nowenną, zakończoną wigilią z postem, a w sam dzień odnawiają swoje śluby zakonne i składają Matce Najświętszej akt poddaństwa, klęcząc przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej.

Dzień ten, wielki w dziejach Zgromadzenia, jest i będzie dniem nigdy nie zapomnianym. Umiłowały ten dzień felicjanki, bo Maryja lubiła im w tym dniu zawsze coś dać i dalej im w tym dniu coś daje. Umiłowała ten dzień ich Założycielka, bł. Maria Angela i zawsze w tym dniu jakiś prezent od Maryi otrzymywała, zawsze jakiejś większej łaski od Niej się spodziewała. Ten dzień był ulubionym dniem Jej serca, jednym z najmilszych dni w roku.

Gdy przerzucamy karty ?Historii Zgromadzenia?, stwierdzamy, że ten dzień jest najbardziej historycznym i naprawdę opatrznościowym w dziejach jego istnienia:

21.XI.1865 r. w nowo urządzonej kapliczce przy ul. Mikołajskiej w Krakowie została odprawiona pierwsza Msza św. przez ks. Józafata Sobierajskiego, gdzie, rozproszone przez kasatę w Królestwie Polskim siostry, zaczęły zbierać się na nowo w Zgromadzenie. I ten dzień, jak przed dziesięciu laty był dniem zawiązku, tak i wtedy w roku 1865 był dniem, w którym zostało jakby potwierdzone to oddanie się Panu Jezusowi pierwszych felicjanek na wzór Niepokalanej Panienki w świątyni.

Za rok o tym czasie, 21.XI.1866 r. odbyło się poświęcenie domu i kaplicy na Smoleńsku, gdzie była Ochrona, a w tej uroczystości brała udział mimo choroby, po przyjeździe z Łowicza, sama Matka Założycielka.

21.XI.1868 r. Maria Angela pierwsza z wszystkich sióstr złożyła śluby wieczyste i odtąd w tym dniu niejednokrotnie odbywały się ceremonie profesji i obłóczyn jej duchownych córek.

21.XI.1874 r. została odprawiona przez ks. Józefa Dąbrowskiego pierwsza Msza św. w malutkim pokoiku w Polonii, Wisconsin, na drugiej półkuli, gdzie siostry felicjanki w wigilię tego święta wylądowały, aby opowiadać Ewangelię maluczkim i służyć Chrystusowi w najuboższych i cierpiących.

21.XI.1879 r. otrzymało Zgromadzenie pozwolenie na czterdziestogodzinne Wystawienie Przenajświętszego Sakramentu przed Ofiarowaniem Matki Bożej w kaplicy Domu Macierzyńskiego na Smoleńsku w Krakowie, gdyż kościółka jeszcze wtedy nie było.

W wigilię Ofiarowania NMP 20.XI.1896 r. siostry felicjanki w U.S.A. zostały oficjalnie przyjęte przez rząd kraju.

21.XI.1945 r. rozpoczęła się Nieustająca Adoracja Przenajświętszego Sakramentu we wznowionej prowincji warszawskiej, w kaplicy Domu Macierzyńskiego na warszawskim Wawrze.

21.XI.1950 r. został opublikowany proces informacyjny o beatyfikację Marii Angeli Truszkowskiej i oddany do przepisywania zaprzysiężonym kopistom.

/tekst na podstawie zapisków s. M. Rafaeli Czernigiewicz, CSSF/