Co roku w piątek przed Środą Popielcową przypada święto Najświętszego Oblicza Pana Jezusa. W Polsce nabożeństwo do Najświętszego Oblicza w wielkiej mierze zostało rozpowszechnione przez Siostry Zgromadzenia Sióstr Felicjanek.

Siostra Maria Symplicja Rotariusz, Felicjanka, będąc w latach 1884-1885 na kweście w Belgii, zapoznała się z duchem Arcybractwa Najświętszego Oblicza Pana Jezusa założonego w Tours i została zamianowana przez jednego z biskupów belgińskich za zgodą biskupa krakowskiego pierwszą zelatorką Bractwa Najświętszego Oblicza w Polsce. Przebiegając Francję w swoich wędrówkach kwestarskich, była również i w Tours. Od tego czasu siostry felicjanki zaczęły szerzyć kult Przenajświętszego Oblicza.

Do Arcybractwa Najświętszego Oblicza przy Zgromadzeniu Sióstr Felicjanek jest zapisanych bardzo wiele osób świeckich. W starszych domach jest ze czcią przechowywany Obraz Najświętszego Oblicza; kiedyś paliło się przed nim lampkę. Byłoby to powrotem do źródeł, według ducha Założycielki, aby Siostry ożywiły w sobie ten kult i zyskiwały nowych czcicieli Przenajświętszego Oblicza, a nie dawały się w tym wyprzedzać innym Zgromadzeniom czy osobom świeckim.

W związku z kultem Najświętszego Oblicza Pana Jezusa Ojciec Honorat Koźmiński napisał książkę pt.: Nowy Dar Jezusa, Kraków 1891 i O czci wynagradzającej, Kraków 1902 (II wydanie Nowego Daru Jezusa).