W niedzielę, kiedy Kościół Święty obchodził Święto Chrztu Pańskiego, w naszym Muzeum i Archiwum spotkałyśmy się po raz pierwszy w Nowym Roku, aby ponownie pochylić się nad skarbami przekazanymi nam przez naszą błogosławioną Marię Angelę i pierwsze zastępy Sióstr Felicjanek.

Tym razem czytałyśmy i dzieliłyśmy się refleksją na temat trzeciego rozdziału Pamiętnika Zgromadzenia zatytułowanego Doskonałość Zakonna.

W bardzo szczególny sposób Siostry podkreślały konieczność dobrego poznania duchowości swojej rodziny zakonnej i wiernego życia wszystkim co tworzy naszą tożsamość jako FELICJANEK.

Pamiętnik Zgromadzenia przypomina i zachęca:

Jako więc przez śluby zakonne Siostry stają się zakonnicami, a przez Regułę córkami Franciszka świętego, tak przez Konstytucje stają się felicjankami. Którakolwiek przeto chce mieć prawo do tego imienia, powinna je ściśle zachowywać, tym bardziej, że przez profesję do tego się Panu Bogu zobowiązuje oraz że w nich ujęty jest duch Zgromadzenia, więc nie zachowując ich, powoli by od tego ducha odstępowała. Zresztą bez konstytucji nawet Reguły zachować nie można, bo nie inaczej ją Siostry zachowywać powinny, tylko jak Konstytucje określają. One bowiem są najlepszym jej wykładem. ...

Żadna więc nie jest wolna od obowiązku ich zachowywania, choćby w czasie jej wstąpienia (czego Boże nie dopuszczaj!), przepisy te było rozluźnione, bo taka jest intencja Kościoła świętego, choćby jej nie miała nowicjuszka, czyniąc profesję. Żadna bowiem nie może przyrzekać, że będzie zachowywać to, co inne zachowują, ale to, co Reguła i Konstytucje nakazują.

Zaiste Pamiętnik Zgromadzenia jest skarbem przekazanym nam z natchnienia Bożego przez pierwsze pokolenia Felicjanek. Da Bóg, żeby nasze serca nieustannie płonęły miłością i gorliwością w Jego służbie.