W niedzielę, 10 lutego, ponownie spotkałyśmy się w naszym Muzeum i Archiwum na rozważaniu na temat czwartego rozdziału Pamiętnika Zgromadzenia.

Czwarty rozdział jest zatytułowany: Powołanie świętego Franciszka.

Choć spotkałyśmy się w nielicznym gronie, to dzielenie się we wspólnocie było bardzo ubogacające. Wszystkie dostrzegłyśmy podstawę naszego powołania do naprawy Kościoła Bożego przez wierne życie zgodnie z naszym powołanie, a przede wszystkim przez dawanie świadectwa życia.

W Pamiętniku Zgromadzenia czytamy:

[Św. Franciszek], dopiero gdy go Duch Święty nauczył, jak ma rozumieć te słowa, wziął się do duchowej naprawy Kościoła Chrystusowego, walącego się wtedy. Uskutecznił to przez założenie trzech zakonów, których tamte trzy kościoły były tylko figurą i każdemu z nich wskazał właściwy sposób współdziałania w tym wielkim zadaniu: Braciom Mniejszym przez apostolstwo, Siostrom Ubogim przez modlitwę, Zakonowi Pokutujących natomiast przez dobry przykład.

Nie innych środków użył ten doskonały naśladowca Chrystusa do spełnienia zleconej sobie naprawy, ale takich, jakich i sam Przenajświętszy Założyciel Kościoła użył dla jego zbudowania. Pan Jezus bowiem nie tyle słowami i nauczaniem, jak raczej przykładem cnót ewangelicznych tego dzieła dokonał.

Każda i każdy z nas może apostołować wszędzie tam, gdzie żyje i pracuje, żyjąc blisko Boga i swoim zwyczajnym życiem dawać dobry przykład.